دل نوشته های زنده یاد پناهی

میزی برای کار کاری برای تخت تختی برای خواب
خوابی برای جان جانی برای مرگ مرگی برای یاد
 یادی برای سنگ این بود زندگی....

***************

می‌دونی"بهشت" کجاست ؟ یه فضـای ِ چند وجب در چند وجب !

بین ِ بازوهای ِ کسی که دوستش داری.

 

می‌خواهم برگردم به روزهای کودکی..

می‌خواهم برگردم به روزهای کودکی..

آن زمان‌ها که پدر تنها قهرمان بود

عشق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد

بالاترین نــقطه‌ى زمین، شــانه‌های پـدر بــود

بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادرهای خودم بودند

تنــها دردم، زانوهای زخمـی‌ام بودند

تنـها چیزی که می‌شکست، اسباب‌بـازی‌هایم بـود

و معنای خداحافـظ، تا فردا بود!

ما هیچگاه..

پس این ها همه اسمش زندگی است

دلتنگی ها دل خموشی ها ثانیه ها دقیقه ها

حتی اگر تعدادشان به دو برابر آن رقمی که برایت نوشته ام برسد

ما زنده ایم چون بیداریم

ما زنده ایم چون می خوابیم

و رستگار و سعادتمندیم

زیرا هنوز بر گستره ویرانه های وجودمان پانشینی

برای گنجشک عشق باقی گذاشته ایم

خوشبختیم زیرا ....