بخشش

آدم ها را می بخشم…

نه به خاطر اینکه ساده هستم..

نه به خاطر اینکه برای خودم

برای سلامتم  ارزش قائلم

ساده تر بگویم

وقتی برای فکر کردن به

چیزهای بیهوده را ندارم

آنها را می بخشم شاید روزی

کسی همین کار را با آنها بکند

آنوقت خواهند فهمید که

بخشش یعنی چه …

دل نوشته های زنده یاد پناهی

سیاه سیاهم

با زرد هماهنگم کن استاد!

گاه حجم یک کلاغ

کنتراست یک تابلو را حفظ میکند

 

 

 

چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان

نه به دستی ظرفی را چرک میکنند

نه به حرفی دلی را آلوده

تنها به شمعی قانعند

واندکی سکوت......

 

 

ما چیستیم ؟!

جز ملکلولهای فعال ذهن زمین ،

که خاطرات کهکشان هارا

مغشوش میکند !

 

 

گز میکند خیابانهای چشم بسته از بر را

میان مردمی که حدودا میخرند و

حدودا میفروشند

در بازار بورس چشمها و پیشانی ها

و بخار پیشانیم حیرت هیچ کس را بر نمی انگیزد...

کودکی ام...

بهزیستی نوشته بود:

 

شیر مادر, مهر مادر, جانشین ندارد

 

شیر مادر نخورده مهر مادر پرداخته شد

 

پدر یک گاو خرید

 

و من بزرگ شدم

 

اما هیچکس حقیقت من را نشناخت

 

جز معلم ریاضی عزیز ام

 

که همیشه می گفت

 

گوساله, بتمرگ

ما هیچگاه..

پس این ها همه اسمش زندگی است

دلتنگی ها دل خموشی ها ثانیه ها دقیقه ها

حتی اگر تعدادشان به دو برابر آن رقمی که برایت نوشته ام برسد

ما زنده ایم چون بیداریم

ما زنده ایم چون می خوابیم

و رستگار و سعادتمندیم

زیرا هنوز بر گستره ویرانه های وجودمان پانشینی

برای گنجشک عشق باقی گذاشته ایم

خوشبختیم زیرا ....