“زیر باران باید رفت”

خوانده بود :
“زیر باران باید رفت”
فکر می کرد :
زیر باران باید ، رفت !

اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام ...

اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام ...

بـــــــﮧ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !!

مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛

مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــﮧ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !!

ما هیچگاه..

پس این ها همه اسمش زندگی است

دلتنگی ها دل خموشی ها ثانیه ها دقیقه ها

حتی اگر تعدادشان به دو برابر آن رقمی که برایت نوشته ام برسد

ما زنده ایم چون بیداریم

ما زنده ایم چون می خوابیم

و رستگار و سعادتمندیم

زیرا هنوز بر گستره ویرانه های وجودمان پانشینی

برای گنجشک عشق باقی گذاشته ایم

خوشبختیم زیرا ....

من از دلتنگی هایم برای کسی مینویسم که...

عـاشـ♥ــق ڪہ مـے شــوے،

لـالـایـے خــوانـבטּ هــم یـاב بگیــر...

شـب هــاے بـاقـےمــانـבه ے عمــرت،

بـہ ایـטּ سـاבگـے هـا صبـح نـخــواهـב شـُـב...

دلـــتـــنــگی....

خوشبختی من پیدا کردن "تو" از میان این همه ضمیر بود .

دلتنگ آن روزهـــایم...

که نمــــیــدانم محبتهایش...
تــــــــــــوهم من بود
یاترحــــــم او...

مى گویند،
دلتنگت نباشم!
خداى من… 
انگار به آب مى گویند
خیس نباش..!

  خــــــــــدایــــــا...!

صدای زجــــــــه هایم،

پر کرده کوچه های این شهر را...

چرا نمیشنود...!؟

دلم برایش تنگ شده...

20\2\1393

با عرض سلام خدمت همه اونایی که این مدت منو یاری کردن

اونایی که مطالبم  رو خوندن و منو با نظرات خوبشون همراهی کردن

اونایی که اگه دوست مجازی بودن؛اما از صدتا رفیق فابریک بهتر بودن...

دوستای گلم پس فردا20\2\1393دارم عازم خدمت مقدس سربازی میشم.

خیلی سخته برام دوری از این خانه مجازی؛جایی که تو شادی و غم همدم من بود

و بیشتر از این دوری شما دوستان عذابم میده....!!!!

امیدوارم که فراموشم نکنید...

دوستتون دارم

دوستان امیدوارم که بعد از رفتن من بیخیال این کلبه نشید

و همچنان  آبجیم این وب رو آپ میکنه.

با آرزوی سعادت و خوشبختی همه ی شما دوستان گلم

تا درودی دیگر بدرود

اگه میخوای کســـــــــــیو از دســت بدی … !

اگه میخوای کســـــــــــیو از دســت بدی … !
دوسش داشته باش….
"همین"

.

.

.

ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺶ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﭘﺸﺖ
ﺍﺻﺮﺍﺭ
ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺶ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ

حسین پناهی

حسین پناهی:

با فنجانی چای هم می توان مست شد

اگر اویی که باید باشد

باشد . . . !